Kulashekhara

Modern müziğin en güzel ve en verimli zamanlarının 60'ların ortalarından başlayıp 80'lerin başında bittiğine dair epey argüman sunabiliriz. 

Gerçekten de objektif olarak bakarsak o iğrenç elektronik/tekno baterilerin, omuzları vatkalı (niyeyse) kolları dirseğe kadar sıvanmış fıstık yeşili erkek ceketlerinin, pantolonların içine sokulan bol kazakların başrol oynadığı, en iğrenç örneklerinin Almanca konuşan ırklar tarafından icra edildiği 80'ler kimse kusura bakmasın ama sadece komiktir. Zaten gittiği yolun yol olmadığını anlayıp 90'ların başında yeniden toparlanan müzik endüstrisi de yeniden dinlenebilir, güzel müziklere dönüş yapar. 

Eş zamanlı olarak yine o dönemlerde, lise arkadaşı olan gitarist Crispian Mills ve bas gitarist Alonza Bevan 1991 yılında Objects of Desire isimli bir grup kurar.

Zengin bir aileden gelen, anne ve babası boşanmış olan ve aile problemleri yaşayan Mills iki yıl sonra gruptan ayrılır ve Hindistan'ın yolunu tutar. Hinduizm ve Hint kültüründen yoğun şekilde etkilenen ve tamamen farklı bir kişiliğe bürünen Mills İngiltere'ye geri dönünce gruba yeniden katılır. 1993 yılında Glastonbury Festivalinde sahne alan grup ufaktan albüm çalışmalarına başlar.

1995'te grubun adı Mills'in tavsiyesiyle Kula Shaker olarak değiştirilir. Gitarist/vokalist olan grup lideri Mills 9. asırda yaşamış ünlü Hint İmparatoru Kulashekhara'nın adından esinlenip bu ismi bulmuştur. ayni yıl grup In The City Song Contest müzik yarışmasını kazanan iki gruptan biri olur (diğer grup Placebo'dur) ve hemen akabinde ünlü Columbia plak şirketi ile anlaşma imzalar.

Ertesi yılın başında ve ortasında iki single çıkaran grup Eylül 96'da ilk albümleri K'yı çıkarır. Bu yazının konusu olmasa da bana göre mükemmel bir albüm olan K'yı da bulup dinlemenizi tavsiye ederim. Genelde doğu, yoğun olarak da Hint ezgilerinin rock müzik ile çok güzel harmanlandığı albüm dönemin en iyi albümlerinden biridir.

Brit ödüllerinde en iyi yeni grup ödülünü alan grubun albüm satışları da muhteşemdir, o kadar ki K o yılın en hızlı satan albümlerinden biri olur. Aslında bir Joe South bestesi olan, daha önce Deep Purple ile ünlenen Hush'ı tekrardan ve bana göre çok güzel bir şekilde yorumlamaları ve bu parçanın o dönemlerde ortaya çıkan Scream ve teen horror filmlerinin en ünlülerinden biri olan I Know What You Did Last Summer'da çalınması ünlerine ün katar.

Milenyumun hemen öncesinde yeni albüm için çalışmalara başlayan Mills ve grup, kendilerini derinden etkileyen Hindu mistisizmini bir konsept albüm şeklinde toparlayıp yeni albümü bir barış ve sevgi ana temalı konsepte dökmeyi planlar.

İlk albümlerini birden fazla stüdyoda ve karma karış bir şekilde kaydeden grup bu durumu tekrar yaşamak istemese de olaylar onları farklı bir yöne iter. Grup sonuç olarak ikinci albümlerini iki farklı stüdyoda ve toplam dört farklı prodüktör ile kaydetmek zorunda kalır. Tüm bunlara rağmen efsane Peasants, Pigs & Astronauts ortaya çıkar.

Albüme enteresan özelliklerini kazandıran stüdyo Pink Floyd gitaristi David Gilmour'a ait olan, Pink Floyd'un A Momentary Lapse of Reason, The Division Bell ve The Endless River albümlerinin de kaydedildiği, kayıt odasında benimde evde kullandığım ATC speakerlerinin kullanıldığı, Thames nehri üzerinde yüzen Astoria Recording Studio'dur.

Albüm, ilk albümlerinin neredeyse devamı şeklinde, Beatlesvari psychedelic-rock öğelerin yoğun Hint ezgileri ile enteresan ve mükemmel şekilde harmanlandığı bir albümdür ve dinleyeni ilk saniyeden içine çeker. Yoğun ve tok bir sounda sahip olan grup üç kez prodüktör değişir ve en son bob Ezrin'de karar kılar, sebebi de Ezrin'in albümü en doğru şekilde kaydedeceğine olan inançlarıdır ki bu tercihlerinin doğru olduğu ilk parçadan zaten anlaşılır.

Albüm A1 Great Hosannah lie açılır. Milyon kere dinlesem usanmayacağım bir albümün büyülü açılış parçasıdır. 60'ların gitar soundu üzerine çalınan en sevdiğim basgitarislerden ve benim gibi o da bir bir Fender Jazz kullanıcısı olan Bevan'ın mükemmel bas notaları hint ezgileri eşliğinde dinleyenin kanını yavaş yavaş kaynama noktasına getirir, parça bittiğinde başa alacağınızı, tekrar dinlerken vokallere eşlik edeceğinizi garanti ederim. Mills'in Parçanın sonundaki cümleleri aslında çok şey anlatır:

"  Well if there's nothing left to do

Just hold your breath and hope it's true

That we will arise to a new world  "

A2 Mystical Machine Gun'dır. Albümdeki psychedelic öğelerin en yoğun olduğu parçadır. Her gün daha da hızlı bir şekilde kötüleşen dünyadan kesitler sunar. Albümden çıkan ikinci single ve klibi çekilen ilk parçadır.

A4 Radhe Radhe albümdeki en enteresan parçalardan biridir. Albümü kaydederken birçok ünlü Hint müzisyeninden yardım ve destek alan gruba zaman zaman 30 kişilik müzisyen ekibi katılır ve bu parça da onlardan biridir. Hint ezgileriyle başlayan parçanın sonuna doğru grup kendi enstrümanlarıyla kayda katılır ve bizi de bu enteresan senteze ortak eder.

A6 Shower Your Love'dır ve aşk temalı bir parça olsa da aynı zamanda bana göre sabah güneşi doğarken dinlenebilecek ideal parçalardan biridir, denemenizi tavsiye ederim. A7 108 Battles (Of the Mind)'dır ve albümdeki en güzel parçalardan biridir. Burada bir parantez açıp bir şeyi belirmem lazım, plağın anatomisi gereği en dipte olan parçalar ses kalitesi en düşük parçalardır. Plağın dairesel alanı daralır, hızı artar ve iğneler de en fazla o bölümü okurken sıkıntı yaşar. Tüm bunlar biliyorken grubun böyle bir parçayı A yüzünün en sonuna koyması bana göre adilikten başka bir şey değildir.

B yüzü Sound of Drums ile açılır ve yüksek seste dinlenmesi gerekir. Albümdeki en sade rock formatında olan parçadır. Nihayetinde sene 1999 dur ve İngiliz rock müziği ikinci uyanış döneminin zirvesini yaşamaktadır.

B2 Timeworm, kafayı doğu kültürlerine takmış (ve bir daha o moddan asla çıkamamış olan) Crispian Mills'in Hint mistisizmine ağıtı, şapka çıkarmasıdır. B3 Last Farewell dikkatli dinlenmesi gereken bir parçadır. Melodisi, sözleri ve akor yapısı ilk parça Great Hosannah ile aynı olan bu parça aslında grubun yaratıcılığının bir göstergesidir. Bu parçayı dinledikten sonra Great Hosannah'ı tekrar dinleyin, ne demek istediğimi anlayacaksınız. 

Plağın kapağında albümün B5 Namami Nanda-Nandana ile sonlandığı yazsa da aslında son parçanın içinde bir hidden track yani gizli parça vardır, meraklıları için belirtmiş olalım.

En favori gruplarımdan olsa da Kula Shaker ülkemizde çok bilinen bir grup değildir. Parçalarını radyolarda vs duyamasak da aslında döneminin en yaratıcı, özgün, karakteristik ve en sağlam gruplarındandır, Youtube'da  konser videolarını izlerseniz ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız. Albümde duyduklarınızın neredeyse tamamını konserlerde de çalarlar. Ben de bu adamları dünya gözü ile canlı izleme şerefine erişmiş kişilerden olduğum için kendimi şanslı saymaktayım. 

Devam eden yıllarda dağılan, sonra tekrar biraraya gelip düşük kalibre iki albüm daha çıkaran Kula Shaker halen aktif olsa da pek ortalarda yoktur. Genel olarak müzik endüstrisinin, özelde de İngiliz rock camiasının bugünkü durumu dikkate alınırsa grubun çekirdeği ve itici gücü olan Mills ve Bevan'dan uzunca bir süre daha yeni birşeyler duyamayacağız gibi görünüyor.

Odyofil Notu: Albümün fazla plak versiyonu yok. 1999 yılında piyasaya sürülen 2 İngiliz (biri gümüş diğeri kırmızı renk yazılı) ve Amerikan baskılar yanında 2011 yılında Music On Vinyl tarafından Record Industry'de basılıp piyasaya sürülen versiyonların tümü piyasada mevcut. MoV çıkana kadar orjinal baskılara küçük bir servet isteyen fırsatçılar da piyasadan kaybolmuş durumda. Arşivimde hem İngiliz ilk baskı hem de MoV var ve aralarında neredeyse kalite farkı yok, kolleksiyoner ya da hasta fan değilseniz MoV versiyon son derece iyi bir tercih.

*2018 yılında GAK TV haber portalında yayınlanmıştır